Vitamin E ညိဳေခ်ာေလးေတြ


ဟိုတခ်ိန္တံုးက မႏၲေလးေစ်းခ်ိဳမွာ (တိုးရစ္)အတြဲတခုက ကြ်န္ေတာ္တို႕အတြဲကို တခုေမးလာတယ္။ လူကဲခပ္ ေကာင္းပံုရတယ္ခင္ဗ်။ (ဖရု-မားကက္) ဘယ္မွာလဲေပါ့။ ဗမာျပည္မွာက အသီးအႏွံေစ်းဆိုျပီး သီးျခားရယ္လို႕မရွိဘူး မဟုတ္လား။ ေစ်းေတြမွာ ပစၥည္းအမ်ိဳးတူတာေတြကုိ ဆိုင္ခ်င္းကပ္ေရာင္းတဲ့ စနစ္မ်ိဳးေလာက္သာ ရွိတာပါ။ ေစ်းခ်ိဳ အေနာက္ဖက္တန္း၊ ေတာင္ဖက္ထိပ္ဟာ ရာသီအလိုက္ေပါတဲ့ အသီးအႏွံေတြ ေရာင္းတဲ့ေနရာပါ။ တတ္စြမ္းတဲ့ အဂၤလိပ္စာ (စပီကင္-စေကးလ္)နဲ႕ဘဲ လမ္းညႊန္လိုက္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႕ ေရာက္ေနၾကတာက (စီ)ရံုမို႕၊ ေတာင္ဖက္ကို ကိုက္ ၁၀၀ ေက်ာ္ေလာက္ ေလ်ာက္ပါေပါ့။ ဗမာပီပီ သေဘာကလည္း အပိုေဆာင္း ေကာင္းလိုက္ပါေသးတယ္။ အဲ ႕႕႕ ေစ်းေတာ့ ဆစ္ေနာ္။ အမွန္ဘဲေလ၊ ကြ်န္ေတာ္တို႔ တိုင္းျပည္မွာက ေစ်း၀ယ္လာသူကို အဂၤ၀ိဇၨာနည္းနဲ႔ အကဲခပ္ျပီးသကာလ ရရင္ရသေလာက္ ေစ်း၀ယ္သူဆီက ျဖစ္ညွစ္ ေရာင္းခ်င္တဲ့အက်င့္ ရွိတယ္မဟုတ္လား။

အေရာင္အေသြးစံုလွတဲ့ အသီးအႏွံေတြကိုျမင္ရင္ ဆရာ၀န္တေယာက္မ်က္စိနဲ႔ဆို ဒါဟာ ဗီတာမင္ေတြလို႔ဘဲ ျမင္တတ္ပါတယ္။ ဗီတာမင္ေတြဆိုတာ အသီးအႏွံေတြကရတာလို႔ ေယဘူယ်ေျပာႏိုင္တာကိုး။ အမွန္ကေတာ့ ဒီလိုေျပာတာ အတိအက်ေတာ့ မမွန္ပါ။ အသားငါးေတြကလဲ ရတာေတြရွိတယ္ခင္ဗ်။ ကၾကီးကေန အ၊ (ေအ-တူ-ဇက္) ဒါမွမဟုတ္ (ေအ-တူ-ဇိ) ဗီတာမင္ေတြထဲက (အီး) အေၾကာင္းေလး နည္းနည္းပါးပါး ေဆြးေႏြး (ရွယ္)ရေအာင္လား။

ဗီတာမင္ (အီး)ဆိုတာ ဗမာစကားနဲ႔ဆို ၾကားလို႔ သိပ္ေကာင္းတာမဟုတ္ေပမဲ့ သူက ရွစ္မ်ိဳးေသာဓါတ္ေတြကို စုစည္း ေခၚတာမို႔ ေခသူ မဟုတ္ပါ။ ဗီတာမင္ေတြကို အဆီမွာေပ်ာ္၀င္တာနဲ႔ ေရမွာေပ်ာ္၀င္တာဆိုျပီး ႏွစ္မ်ိဳးခြဲရာမွာ သူက အဆီမွာ ေပ်ာ္သတဲ့။ (ေအ)နဲ႔ (ဒီ)လိုပါဘဲ။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဆီထုတ္လို႔ရတဲ့ အစားအစာေတြမွာ ပါတယ္။ အေစ့အဆံေတြ၊ အသီးအရြက္တြမွာ ပါပါတယ္။ ေနၾကာေစ့၊ ေျမပဲ၊ ပဲပုတ္စိ၊ အာရပ္ႏိုင္ငံေတြကထြက္တဲ့ (အလာမုန္း)၊ သံလြင္ဆီ၊ ဒါတင္ဘယ္ကမလဲ၊ သေဘၤာသီး၊ မံုညင္းစိမ္း၊ မံုညင္းျဖဴ၊ ခရမ္းခ်ဥ္သီးတို႔မွာလဲပါတယ္။ (ဘရူကိုလီ) ေခၚ မံုလာပြင့္စိမ္း၊ (ေပါ့ပိုင္-သည္-ေဆးလ္လား)ကာတြန္းထဲက (စပင္းနတ္ရ်္)ေခၚတဲ့ ဟင္းႏုနႏြယ္ရြက္ေတြမွာ ပါတယ္။

ရုပ္ရွင္-တီဗြီ ၾကည့္ရင္ ေနၾကာေစ့ေလွာ္စားတာက အမိႈက္ရႈတ္ျပီး ႏုတ္ခမ္းနီ ပ်က္တတ္ေပမဲ့ ဗီတာမင္(အီး)ပါလို႔ ေကာင္းပါတယ္။ (ကြ်န္ေတာ္က ေနၾကာေစ့ေရာင္းသူ မဟုတ္ပါ။)

အမွန္ေတာ့ ဗီတာမင္(အီး)နည္းတဲ့ေရာဂါဆိုတာ အရွားသားပါ။ အဆီကိုစုပ္ယူႏိုင္စြမ္းမရွိတဲ့အေျခအေန၊ ေမြးတံုးက ကိုယ္အေလးခ်ိန္ မျပည့္ရင္၊ အူမွာေရာဂါတခုခုရွိရင္ ဆိုတာေလာက္သာျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။

ဗီတာမင္မွန္သမွ် မရွိမျဖစ္လိုေပမဲ့ နည္းနည္းဆိုရတယ္။ လူစားတဲ့အစာေတြမွာပါတာမို႔ အဆန္းၾကီးမဟုတ္ပါ။ အခုေရးတာေတြထက္ပိုျပီး ေဆးေရာင္းတဲ့ကုမၸဏီေတြက ေၾကာ္ညာတာတိုင္း သြားေတာ့မယံုေလနဲ႔။ အဲ႕႕႕ တန္ေဆး၊ လြန္ေဘး ဆိုသလို ဗီတာမင္(အီး)မ်ားရင္လဲ မေကာင္းျပန္ဘူး။ ေဆးပညာအရေျပာရရင္ တေန႔ကို ၁၀၀၀ မီလီဂရမ္ထက္ မပိုသင့္ဘူး။ အသက္ငယ္ရင္ငယ္သလို နည္းနည္းဘဲလိုတာပါ။

ဗီတာမင္(အီး)နဲ႔ပတ္သက္လို႔ သိပ္မေသခ်ာေသးတာေတြ အေတာ္ရွိပါတယ္။ ႏွလံုးေသြးေၾကာက်ဥ္းေရာဂါကို ကာကြယ္ႏိုင္တယ္၊ ကင္ဆာ (အစာအိမ္ကင္ဆာ၊ အမ်ိဳးသမီးရင္သားကင္ဆာ၊ အမ်ိဳးသမီးအူမၾကီးကင္ဆာ၊ ေယာက္်ားဆီးၾကိတ္ကင္ဆာ၊ ဆီးအိမ္ကင္ဆာ၊) စတာေတြကိုေကာင္းေစတယ္ဆိုတာက သုေတသန အဆင့္မွာသာ ရွိပါေသးတယ္။ ေနာက္ျပီး မ်က္စိအတြင္းတိမ္အတြက္ အက်ိဳးမ်ားေစတယ္လို႔ဆိုပါတယ္။

ေသခ်ာတာကေတာ့ ေနရာင္ထဲမွာပါတဲ့ အႏၠရာယ္ေပးတတ္တဲ့ ခရမ္းလြန္ေရာင္ျခည္(ယူဗြီ-လိုက္)ကို ကာကြယ္ရာမွာ သူက ေကာင္းပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ သူ႔ကို ေကာင္းျခင္းငါးျဖာထဲက အသားအေရ၏ ေကာင္းျခင္းကို လိုခ်င္သူ အမ်ိဳးသမီးမ်ားက သေဘာက်ၾကတယ္ မဟုတ္ပါလား။

အမ်ိဳးသမီးေတြအတြက္ ေကာင္းမွာေတြ ရွိပါေသးတယ္။ ၀က္ျခံ၊ ရင္သားကင္ဆာ၊ ရင္သားအၾကိတ္၊ ေသြးဆံုးလကၡဏာေတြ၊ ကိုယ္၀န္ရွိခ်ိန္မွာေသြးတိုးတာ၊ ေမြးလမ္းေၾကာင္းေရာင္တာေတြမွာလဲ ေကာင္းေစပါေသးသတဲ့။

ဗီတာမင္(အီး)ေရာ (ေအ)ေရာဟာ အသားအေရကို ေကာင္းေစပါတယ္။ ႏွစ္မ်ိဳးလံုးက အဆီမွာ ေပ်ာ္၀င္တာမ်ိဳးေတြမို႔ ဆီရွားတဲ့အရပ္၊ ဆီမစားတတ္တဲ့ အက်င့္ရွိတဲ့အရပ္ကလူေတြအတြက္ သတိထားသင့္တယ္။ ဆီ-အဆီကို ေရွာင္တိုင္း မေကာင္းပါ။ ေျမပဲ၊ ႏွမ္း၊ ေနၾကာ၊ ပန္းႏွမ္း၊ (ၾကက္ဆူဆီ မပါ) ေပါလွတဲ့အရပ္က အညာသူ၊ အညာသားေတြဟာ ညိဳေခ်ာေတြျဖစ္ၾကတာ မဆန္းပါ။

ညိဳေခ်ာဆိုတာ အသားေရာင္ ညိဳေပမဲ့ ထိေတြ႔တဲ့အခါ ေခ်ာေမြ႔တာကို ဆိုတာပါ။ ဟုတ္ပါတယ္ေနာ္႕႕႕။

0 comments:

Post a Comment

(အတၱာဟိ အတၱေနာ နာေထာ) မိမိသည္သာလ်ွင္ မိမိ၏ အားထားရာျဖစ္သည္။

 
IT sharing © 2012 | Designed by LogosDatabase.com, in collaboration with Credit Card Machines, Corporate Headquarters and Motivational Quotes